شایع ترین علامت پارگی دیسک کمر ، کمردرد است که می تواند ثابت باشد یا بیاید و برود. درد ممکن است: با حرکات خاصی مانند خم شدن، چرخش یا نشستن برای مدت طولانی بدتر می شود. انتشار درد به یک یا هر دو پا، که اغلب به عنوان درد سوزشی یا سوزن سوزن شدن پاها (سیاتیک) توصیف می شود. با ضعف، بی حسی یا گزگز در پا همراه باشد. علل و عوامل خطر فرسودگی مرتبط با افزایش سن: بطور طبیعی و با افزایش سن ، محتوای آب و انعطاف پذیری دیسک ها کاهش یافته و ریسک آسیب و پارگی آن ها افزایش پیدا می کند. فشار مکرر: کارها یا فعالیت‌هایی که شامل خم شدن، چرخاندن یا بلند کردن مکرر می‌شوند می‌توانند فشار بر روی دیسک ها را افزایش دهند. تکنیک های بلند کردن نامناسب: بلند کردن اجسام سنگین با ستون فقرات خمیده ، فشار زیادی به دیسک‌ها وارد می‌کند. چاقی: اضافه وزن فشار بیشتری بر ستون فقرات وارد می کند و باعث تسریع ساییدگی و پارگی دیسک می شود. روشهای تشخیص پزشک معمولاً پارگی دیسک کمر را از طریق ترکیبی از موارد زیر تشخیص می‌دهد: معاینه فیزیکی: ارزیابی دامنه حرکت، حساسیت و رفلکس ها. سابقه پزشکی: بحث در مورد علائم، علل بالقوه و سلامت کلی. تست های تصویربرداری: اشعه ایکس برای رد سایر شرایط و اسکن MRI برای تجسم دیسک و اعصاب اطراف. درمان پارگی دیسک کمر با فیزیوتراپی فیزیوتراپی برای پارگی دیسک کمر بر کاهش درد، بهبود انعطاف پذیری و قدرت، ارتقاء بهبودی و جلوگیری از اپیزودهای بعدی تمرکز دارد. در اینجا به تفکیک تکنیک های مختلفی که ممکن است فیزیوتراپیست استفاده کند آورده شده است: مدیریت درد: درمان دستی دیسک کمر: تکنیک‌هایی مانند ماساژ، حرکت مفاصل و درمان نقطه ماشه‌ای می‌تواند تنش و التهاب عضلانی را کاهش داده و باعث تسکین درد شود. الکتروتراپی: تکنیک‌هایی مانند اولتراسوند یا تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) می‌توانند با تحریک مسیرهای عصبی و افزایش جریان خون، درد را کاهش دهند. گرما و یخ درمانی: استفاده از گرما می تواند جریان خون را بهبود بخشد و اسپاسم عضلانی را کاهش دهد، در حالی که یخ به کاهش التهاب و درد کمک می کند. بهبود انعطاف پذیری و دامنه حرکت: حرکات کششی: تمرینات کششی ملایم عضلات سفت کمر، لگن و همسترینگ را هدف قرار می‌دهند و باعث بهبود انعطاف‌پذیری و کاهش فشار روی دیسک ها می‌شوند. تمرینات حرکتی ستون فقرات: حرکات خاص حرکت آرام ستون فقرات را تشویق می کند و به بازیابی دامنه طبیعی حرکت کمک می کند. سایر رویکردهای فیزیوتراپی در درمان پارگی دیسک کمر تمرینات تقویتی: تمرینات تثبیت کننده هسته: این تمرینات عضلات اطراف ستون فقرات را تقویت می کند و از دیسک حمایت بهتری می کند و ثبات کلی را بهبود می بخشد. تمرینات تثبیت کمر: این تمرینات عضلات خاصی را در قسمت پایین کمر هدف قرار می دهند تا قدرت و استقامت را بهبود بخشند. تمرینات عضلات کف لگن: تقویت این عضلات می تواند به طور غیرمستقیم ثبات و حمایت ستون فقرات را بهبود بخشد. آموزش و مدیریت خود: آموزش وضعیت بدنی: یادگیری وضعیت مناسب برای نشستن، ایستادن و بلند کردن بدن به کاهش استرس روی ستون فقرات کمک می کند. آموزش مکانیک بدن: درک نحوه حرکت ایمن بدن در طول فعالیت های روزانه می تواند از آسیب بیشتر جلوگیری کند. توصیه های ارگونومیک: درمانگر شما در مورد اصلاح محل کار یا محیط خانه برای به حداقل رساندن فشار بر روی کمر توصیه می کند. تجویز ورزش: یک برنامه ورزشی شخصی برای تقویت مداوم و انعطاف پذیری در خانه برای مدیریت طولانی مدت بسیار مهم است. فواید فیزیوتراپی برای پارگی دیسک کمر فیزیوتراپی مزایای متعددی برای بیماران پارگی دیسک کمر دارد: کاهش درد و بهبود عملکرد: با توجه به منابع درد و بهبود تحرک، فیزیوتراپی امکان بازگشت به فعالیت های روزانه را با سهولت بیشتری فراهم می کند. استحکام و ثبات هسته بهبود یافته: یک هسته قوی پشتیبانی بهتری از ستون فقرات ایجاد می کند و از مشکلات دیسک بعدی جلوگیری می کند. افزایش انعطاف پذیری: افزایش انعطاف پذیری در پشت و پاها باعث کاهش فشار روی دیسک و بهبود آن می شود.
نظرات (0)